تاریخ اجرا: روز سه شنبه ۱۴۰۰/۱۲/۱۰
ارتفاع قله: ۳۷۵۰
موقعیت جغرافیایی: استان البرز، برغان، روستای سنج
سطح برنامه: سنگین
مسیر صعود: روستای سنج، از کنار رودخانه و آبشارها، دشت ناز، قله اشکدر، قله ورکش
طول مسیر پیمایش: حدود ۲۰کیلومتر
پوشش گیاهی منطقه: درختان بید نقره ایی، کاکوتی، گلپر، پونه، بومادران
سرپرست برنامه: آقای رمضان محمدی
تعداد افراد شرکت کننده: ۱۷ نفر
ساعت چهار صبح طبق برنامه از جلوی باشگاه با یک مینی بوس حرکت کردیم ساعت پنج و نیم به روستای سنج رسیدیم هوا تا حدودی سرد بود اما نه آنقدر که نیاز به پوشش اضافه داشته باشیم هدلایت هارو زدیم کفش و کوله رو بستیم و به خاطر احترام به ساکنین روستا در سکوت کامل مسیر روستارو از کنار رودخانه در پیش گرفتیم و صعودمان آغاز شد. مسیر بسیار آرام بخش بود سمت راست رودخانه و صدای زیبای آبی که در جریان بود و سمت چپ خانه های روستایی و بوی نوستالژی که از خانه ها به مشاممان می رسید. سه تا آبشار رو رد کردیم ساعت هشت و نیم به دشت ناز رسیدیم دشتی وسیع و پوشیده از برف که برای صبحانه همین جا توقف کردیم بعد از خوردن صبحانه و گرفتن عکس های زیبا کنار درختان ساعت نه به صعود ادامه دادیم. برف بسیار سنگین بود و هیچ پاکوبی در مسیر دیده نمی شد و ما مجبور بودیم برف کوبی کنیم و به صعود ادامه دهیم یه جاهایی از مسیر باید دست به سنگ و صخره می شدیم که هیجان صعود و بیشتر می کرد ساعت یازده و نیم رسیدیم به ارتفاع ۳۳۰۰.
دوستداران کوهنوردی و عاشقان کوه و طبیعت، موقعیت روستای سنج و مسیر صعودش به قله ی ورکش طوری هست که به دلیل خاکی بودن و سست بودن کوههای اطراف دره بعد از بارش برف بی شک پدیده ی بهمن رخ می دهد حتی بعد از گذشت بیست روز از زمان بارش احتمال سقوط دور از انتظار نیست با این حال صعود به قله اشکدر شمالی با در نظر گرفتن خطرات پیش بینی شده برای یک تیم متوسط امکان پذیر می باشد، حال آنکه تیم ما بسیار قدرتی و سرعتی بودند و از این بابت هیچ مشکلی خدارو شکر نداشتیم و همه با سرعت زیاد و برف کوبی هایی که داشتیم در زمان تعیین شده به نزدیکی قله رسیدیم. اما به دلیل حتمی بودن سقوط بهمن و وجود نقاب های برفی بسیار در بالای دشت ناز مسیر صعود و فرود ما بنا به تصمیم درست آقای محمدی باید از جبهه ی جنوبی قله ی اشکدر شمالی صورت می گرفت ضمن اینکه این مسیر صخره ایی بسیار لغزنده و چالشی می باشد. تیم هفده نفره ی ما بصورت سرعتی از اولین یال جنوبی منتهی به قله ی اشکدر شمالی صعود خودشونو انجام دادن ولی در ارتفاع ۳۳۰۰ متری بعد از گذراندن تمام چالش های مسیر با فاصله ی ده دقیقه به قله ی اشکدر شمالی به خاطر وجود نقاب های برفی و خطر بهمن و حجم زیاد برف، با نظر و تصمیم گیری آقای محمدی صعود خودشونو متوقف کردند و تصمیم به بازگشت شد. نظر آقای محمدی سرپرست تیم این بود: فقط به این دلیل این ده دقیقه زمان و ادامه نمی دیم که به کوهنورد های عزیز بگیم صعود به هر قله ی چالشی و یخت افتخار نیست بلکه لذت بردن از مسیر صعود هدف اصلی کوهنوردی است و در نهایت اصراری به صعود زمستانه برای این قله رو نداشته باشید.
در مسیر بازگشت آفتاب باعث شده بود برف ها نرم تر بشن و برگشت چالش بسیاری رو همراه داشت باید برف کوبی می کردیم و مسیر باز می شد شما تصور کنید پارو می ذاشتیم تا کمر در برف بودیم و این انرژی زیادی از بچه ها می گرفت ولی با تمام این چالش ها بدون خستگی و بدون هیچ مشکلی ساعت سه رسیدیم دشت ناز و ناهار خوردیم و دوباره به مسیر فرود ادامه دادیم موقع برگشت به خاطر بهمن خیلی از جاها راهمون مسدود بود و مدام مسیر اصلی رو عوض می کردیم و از راههای جایگزین می رفتیم . در نهایت ساعت شش قبل از تاریکی هوا به روستای سنج بازگشتیم و برنامه ی صعود و فرود ما به پایان رسید.
این برنامه حدود ۲۰ کیلومتر پیمایش داشت که تقریبا در ۱۱ ساعت اجرا شد.
