گزارش برنامه قله اشگدر

  • تاریخ اجرای برنامه : 1399/05/31

 

 

 

به نام خدا

گزارش صعود به قله اشگدر شمالی

تاریخ اجرا: جمعه ۳۱/۰۵/۱۳۹۹

مدت زمان برنامه: ۱ روزه

جغرافیای منطقه: استان البرز-شهرستان ساوجبلاغ- بخش چندار- دهستان برغان-روستای سنج

تعداد کل شرکت کنندگان: ۲۵ نفر

اعضای باشگاه: ۴ نفر (رمضان محمدی سرشت، کاظم محمدی، فرهاد علینژاد، سیما ترابیان)

شرکت کنندگان مهمان: خانم ها: مریم جعفری زاده، حمیده رادفر، نگار رحیمی، باران قاسمی، زهره گوهریان، مریم مجیدی، مهری محمدی، مریم محمدی، مریم میرزانیا ، معصومه نظری، فریده نقی زاده

آقایان: علی احمدآبادیها، سید جواد اکبرنیا، رضا بیات، داوود دانایی، رحیم رحیمی پور، ابراهیم علیخانی، مهرداد غلامرضایی، عباس قاسمی، رشید قندالی، سید دانیال موسوی فیلی.

شرح وظایف:

سرپرست برنامه: رمضان محمدی سرشت سرقدم: رشید قندالی
 

 

 

میاندار: فرهاد علینژاد امدادگر: عباس قائمی
 

 

عقبدار

رضا بیات

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ابراهیم علیخانی مهرداد غلامرضایی
 

 

 

زماندار: مریم مجیدی

 

 

 

گزارش نویس: سیما ترابیان

 

 

عکاس

داوود دانایی

 

 سید جواد اکبرنیا

 

 

 

 

اسطوره های این برنامه

سید دانیال موسوی فیلی (۱۳ ساله)

 

باران قاسمی (۱۰ ساله)

 

 

 

 

معرفی روستای سنج و قله اشگدر شمالی

روستای کوهستانی سنج، از توابع دهستان برغان در شمال غربی کرج واقع شده، آب و هوای روستا سرد و کوهستانی، زمستان ها پوشیده از برف و تابستان های خنک، مردم این منطقه به باغبانی (عموما گردو) و دامداری مشغول هستند. روستایی است کم جمعیت (طبق سرشماری سال نود و پنج ۱۶۲ نفر) و سرسبز در دره ای منتهی به دشت سرسبز توکوه (ناز)، با مردمانی سختکوش و زحمتکش، که بدلیل مزاحمت های گردشگران چندان دلخوشی از غریبه ها ندارند.

پوشش گیاهی منطقه شامل: باغات گردو، سیب، گیلاس و گیاهان بومی منطقه شامل: کاکوتی، پونه، بومادران، بابونه، رازیانه (در ارتفاعات)، گلپر، تره کوهی، درختچه های زرشک وحشی …

اکوسیستم جانوری منطقه همچون سایر کوهستانهای اطراف شامل: عقاب، کبک، قرقی، مار، مارمولک، جوجه تیغی، گرگ، روباه …

قله اشگدر شمالی در بخش شمالی روستای سنج واقع شده است که برای رسیدن به این قله دو مسیر معمول وجود دارد:

۱. روستای سنج، دشت توکوه (مسیر صعود تیم)

۲. روستای دروان (مسیر باغستان)

مسیر گذر از دشت و صعود به قله

گزارش برنامه

صبح ساعت ۵:۴۵ از مقابل باشگاه با دو دستگاه مینی بوس (برای رعایت حداکثر فاصله اجتماعی بین افراد) راه افتادیم. از سمت حصارک وارد اتوبان تهران قزوین شدیم، بعد از حدود ۵ کیلومتر، از سمت راست وارد مسیر کردان شدیم و به سمت روستای برغان ادامه مسیر دادیم. جاده تا ورودی مسیر روستای سنج، آسفالته و دارای عرض مناسب برای عبور دو ماشین هست ولی از شروع مسیر روستای سنج جاده کم عرض و در برخی مناطق عبور یک ماشین ممکن است. مسیر دارای پیچ های زیاد ولی با مناظر بسیار زیباست و خوشبختانه تمام مسیر تا نزدیکی روستا آسفالت می باشد. حدود ساعت ۶:۱۰ دقیقه به نزدیکی روستای سنج رسیدیم که روستاییان مانع ورود گردشگران و کوهنوردان به روستا می شدند و اذعان داشتند که طبیعت و محیط زندگی آنها مملو از زباله هایی شده که گردشگران با خود به جا می گذارند. پس از صحبت‌های سرپرست برنامه با روستاییان و اطمینان خاطر دادن به آنها که اعضای گروه بدون ایجاد کوچکترین مزاحمت و سر و صدا از روستا رد شده و صرفاً به قصد کوهنوردی و با مجوز عبور به این منطقه آمده اند اجازه ورود به ما دادند که این پروسه حدود ۱۵ دقیقه وقت تیم را گرفت. ساعت ۶:۳۰ به روستا رسیدیم قبل از شروع برنامه به منظور حرکات کششی، نرمش و همچنین معارفه حلقه ای تشکیل دادیم و افراد با معرفی خود و احوالپرسی در جوی دوستانه ساعت ۶:۴۵ از مسیر رودخانه وارد روستا شدیم.

 

 

 

 

 

هوا بسیار مطبوع و مناظر بدیع و بکر بود. در بیشتر مناطق ما مجبور بودیم از عرض رودخانه عبور کنیم که عمق آب کم بود (گاهی تا مچ پا) و البته مسیرهای سنگ چین شده برای عبور راحت تر وجود داشت. پیمایش بسیار لذت بخش بود، صدای آب، دیدن جانوران بومی منطقه مثل کبک، گل‌ها و گیاهان روح و انرژی تازه‌ای به ما می داد. بعد از حدود ۲ ساعت و نیم پیاده روی به آبشار اول برای صرف صبحانه رسیدیم (ساعت ۹:۱۰ دقیقه به آبشار اول رسیدیم). نیم ساعت برای صبحانه و گرفتن عکس یادگاری کنار آبشار سپری شد و در ساعت ۹:۴۰ دقیقه مسیر را به سمت دشت ناز (توکوه) ادامه دادیم.

 

 

 

 

آبشار جیرین اوراز (آبشار اول-محل صرف صبحانه)

 

 

در طول مسیر ۳ آبشار زیبا وجود دارد، که تماشای آن ها خستگی از تن آدم به در میکند. سکوت کوهستان، صدای آب و مناظر، آرامش خاصی به افراد می داد پس از یک ساعت پیاده روی ساعت ۱۰:۴۵ دقیقه به دشت ناز (توکوه) رسیدیم. برای استراحت و برداشتن آب از چشمه تا ساعت ۱۱ در منطقه ماندیم. در طول مسیر تا دشت ناز چشمه های آب زیادی وجود دارد که نیاز افراد را رفع می‌کند، ولی آخرین چشمه در مسیری که ما صعود کردیم ( چون در امتداد رودخانه و از دره طی مسیر نکردیم) ورودی دشت ناز بود

 

 

آبشار دوقلو (سنج)

 

مسیر پیمایشی از دشت ناز تا پای کوه
با رسیدن به پای کوه تصمیم بر این شد که از روی یال های فرعی مسیر را پیدا کنیم و به یال اصلی برسیم، مسیرهای پاکوب مشخص و واضح تقریباً در اکثر مناطق وجود ندارد و عموماً باید راه را سرقدم پیدا می‌کرد، که وجود جناب قندالی سرقدم باتجربه گروه به تیم کمک بسیاری کرد. شیب در بعضی مناطق زیاد بود و بدون استفاده از باتوم برای افراد کم تجربه عبور کمی سخت می‌شد. در طول مسیر مناطقی را نیز باید دست به سنگ رد می کردیم که برای کوهنوردان عموما لذت بخش و چالش برانگیز است. در طول مسیر تا ارتفاع ۲۱۴۵ متری آنتن دهی موبایل وجود ندارد، در همین ارتفاع برای استراحت می ایستیم و با دیدن شکوه کوه های اطراف خستگی از وجودمان می رود. بعد از کمی پیاده روی بر روی یال با نمایان شدن قله اشگدر به قول یکی از همنوردان عزیزمان (مهرداد غلامرضایی) “کوهنوردی که قله را ببیند ۹۰ درصد فتح را انجام داده است” شور و شعفی در تیم برای رسیدن سریع تر به قله پدیدار می‌شود و خستگی از یادمان می‌رود. در ادامه از یال اصلی خارج شدیم و از رخ شمالی قله که دارای شیب بسیار زیاد و فاقد پاکوب بود مسیر را ادامه دادیم که انرژی بسیاری از ما گرفت و اگر روحیه تیمی و وجود افراد باتجربه و قوی در گروه نبود که حامی سایر افراد شوند این صعود با دشواری همراه می‌شد. بعد از عبور از شیب و رسیدن به یال اصلی منتهی به قله کمی استراحت کرده و راه را به سوی قله پیش گرفتیم.

 

 

 

در ساعت ۱۵:۱۵ دقیقه تمامی افراد به بالای قله رسیدند.

بعد از صعود، یاد و خاطره زنده یاد بابک دکترزاده، گرامی داشته شد و جهت شادی روح آن مرحوم فاتحه ای قرائت شد.

پس از استراحت، عکس یادگاری گرفتیم و ناهار را روی قله خوردیم.طبق محاسبه اپلیکیشن wikiloc، ارتفاع قله ۳۳۵۴ متر بود،در طول جغرافیایی ۵۰۰۷۲۹ و عرض جغرافیایی ۳۹۹۲۳۸۶ ، ناحیهء ۳۹S جهانی.

با وارد کردن طول و عرض جغرافیایی در نرم افزار google earth ارتفاع قله ۳۳۳۴ متر بود. برآورد ارتفاع دقیق بعلت نبود ابزارهای زمین شناسی  میسر نبود.

 

 

 

 

 

 

بعد از ۴۵ دقیقه استراحت ساعت ۱۶ از مسیر دره (مسیری متفاوت از صعود) به سمت روستا حرکت کردیم. مسیر انتخابی، طولانی‌تر از مسیر صعود بود ولی راحت تر و زیباتر. در این فصل سال هنوز دره پوشیده از یخچالهای برفی بود. در ساعت ۱۷:۱۵ دقیقه به گوسفند سرای خالی از گوسفند ? رسیدیم از چشمهء موجود در گوسفند سرا آب برداشته و تا ساعت ۱۷:۴۰ دقیقه در آنجا استراحت کردیم. سرویس بهداشتی فقط در گوسفند سرا و ابتدای روستا وجود دارد. در امتداد رودخانه و هم مسیر با رود راه برگشت را پیش گرفتیم. مسیر کوهنوردی چالش‌برانگیز و دلچسب و مسیر گلگشت فوق العاده چشم نواز بود. پس از حدود سه ساعت پیاده‌روی بدون استراحت ساعت ۲۱ به روستای سنج رسیدیم. حدود یک ساعت آخر برنامه را در تاریکی در کنار رود و به کمک هدلامپ و چراغ قوه طی کردیم که زیبایی و هیجان خاصی داشت.

برنامه بدون حادثه و در نهایت خوشحالی به همراه تیمی یکپارچه، همراه و همدل به اتمام رسید. ساعت ۲۱:۳۰ دقیقه از روستا به سمت کرج راه افتادیم و ساعت ۲۳ جلوی باشگاه رسیدیم.

 

 

 

 

 

 

از جذابیت های دیگر این برنامه وجود دو نوجوان قوی، باران ۱۰ ساله و دانیال ۱۳ ساله بود که عزم و اراده راسخ و استوارشان تا قله و پیمودن این مسیر طولانی درس بزرگی برای تک تک ما داشت. در انتهای برنامه سرپرست خوبمان به یک بستنی ما رو مهمان و خاطرات خوبمان رو دوچندان کرد.

مسافت طی شده:

مسیر رفت از روستا تا قله ۸/۸ کیلومتر و برگشت ۱۵ کیلومتر

مدت زمان برنامه ۱۴ ساعت

نوع برنامه: گلگشت و کوهنوردی

 

این برنامه با تمام خاطرات خوب و تجارب بدست آمده تقدیم به روح بزرگ و پاک مردی است که استواری گامهایش، اهداف بالامرتبه و اخلاق نیکویش، الگوی تک تک کوهنوردان است.

یاد و نامت جاوید و راهت پر رهرو بابک عزیز

مرداد ۹۹، ترابیان

برای مشاهده نقشه راه بر روی لینک زیر کلیک کنید

دانلود پیوست ها

آلبوم تصاویر

ویدیو

اعضای شرکت کننده