گزارش برنامه: اتواستاپ دیلمان به املش

تاریخ اجرا: 14 تا 16 خرداد ماه 1399

سرپرست برنامه: سعداله بیک زاده

پشتیبان برنامه: آرزو خورشیدی

تماس با پشتیبان: منیژه ایروانی

امدادگر گروه: امیر حسین طلاساز، داوود علیئی

محیط زیست: سعیده طلاساز، سمانه کیانیان

مسئول فنی: نسرین صابری

مربیان: نسرین صابری، وحید طاهری، داوود علیئی، سعداله بیک زاده

جلودار: وحید طاهری

عقب دار: عزیز میرزایی، بهرام اقتصادی، محمد قیصر

میان دار: مهدی بیک زاده، داوود علیئی، محمد گلباز

گزارش نویس: فاطمه تقی زاده

عکاس گروه: محمد گلباز، بهزاد عبدالمالکی، رمضان محمدی سرشت

شرکت کنندگان:

خانم ها: منیژه ایروانی، نسرین صابری، سعیده طلاساز، زهرا ادیب، زهره گوهریان، زهره جمشیدی، سارا غلامرضایی، نسرین اکبری، معصومه کامل، پونه خلج، فاطمه تقی زاده، مهزاد خاوریان، مژگان علوی، شادی میرزایی، لیلا میرزایی، ناهید خوشبخت، سمانه کیانیان، مهدیس بحری

آقایان: سعداله بیک زاده، مهدی بیک زاده، داوود علیی، محمد گلباز، مهدی محمدی، وحید طاهری، داوود موسوی، بهرام اقتصادی، امیر حسین طلاساز، رمضان محمدی سرشت، عزیز میرزایی، مهدی حمزه لو، میلاد اقبالی، علی مرادی، علی غلامرضایی، محمد قیصر. بهزاد عبدالمالکی

موقعیت جغرافیایی:

منطقه دیلمان از دیرباز به واسطه حکومت های مستقل خود دارای فرهنگ و تمدن کهن میباشد.که یافته های تپه چراغعلی خصوصا جام مارلیک بیانگر این موضوع است. یافته های تاریخی بسیاری حاکی ار آن است که این منطقه همیشه تحت تسلط حکومت های ایرانی بوده است و مردمان آن جنگلوران قابلی بوده اند. یکی از قدیمی ترین زیستگاه های بشر در فلات ایران در کوهی به نام درفک و غار دربندرشی بوده است.دیلمان در تقسیمات کشوری در استان گیلان واقع شده است و از ییلاقات آن میباشد.

املش نیز از شهرهای ساحلی استان گیلان بوده که مهمترین صنعت آن کشاورزی و باغات چای میباشد.

پوشش گیاهی:

گیاهان زیادی در این مسیر وجود دارد از جمله درختان افرا، صنوبر، ممرز، پلت، شمشاد و گردو. بوته های تمشک و گون در مناطق ییلاقی دیده میشود.

گونه های جانوری:

بخشی از منطقه دیلمان در منطقه شکار ممنوع درفک واقع شده و جانورانی چون سمور، گربه جنگلی، گراز، خرس قهوه ای، پلنگ، مارال و شوکا در آن وجود دارد.

مسیرهای دسترسی:

اول_ کرج . قزوین . رودبار. توتکابن. دیلمان. کوه پس (بخشی از جاده خاکی است)

دوم_ کرج. قزوین. لوشان. داماش. دیلمان. کوه پس(بخشی از جاده خاکی است)

سوم_ کرج. قزوین. پلیس راه رشت. جاده سنگر. سیاهکل. اسپیلی. کوه پس (تمام مسیر آسفالت میباشد)

چهارم_ کرج. قزوین. پلیس راه رشت. جاده سنگر. کوچصفهان. سیاهکل. گردنه دیلمان. جاده کارخانه سیمان. کوه پس (این جاده آسفالت بوده و از گردنه دیلمان تا بالای روستای کوه پس توسط کارخانه سیمان بتن ریزی شده و مناسب اتوبوس میباشد. اخرین پلیس راه جهت ابطال ساعت لولمان میباشد)

مسیر تیم ما از مسیر سوم بود.

گزارش برنامه:

روز اول

ده شب سه شنبه مورخ 13 خرداد 1399 در باشگاه گرد هم جمع آمدیم و با پر کردن فرم های پروتکل بهداشتی و انجام امورات و توضیحات سرپرست در ساعت 12 از جلوی درب باشگاه، به همراه 31 نفر از همنوردان، با یک دستگاه اتوبوس ولوو، سفر خود را آغاز کردیم. در منطقه نظر آباد دو نفر دیگر از همنوردان همراه ما شدند و از اتوبان به سمت منطقه دیلمان حرکت کردیم.

در ابتدای جادهسیاهکل به دیلمان، دو نفر از دوستان که، با وسیله شخصی از تکاب، به آنجا آمده بودند، همراه ما شدند و سپس در ساعت 9:30 به پای کار در روستای کوه پس رسیدیم.

با تقسیم کردن وسایل عمومی و مرتب کردن کوله ها پیمایش ما از جاده خاکی به سمت شمال روستا ، آغاز شد. بعد از کمی پیمایش در سمت چپ جاده خاکی کنار یک خانه نیمه ساخت ایستاده و صبحانه را میل کردیم و به علت ضیغ وقت از مراسم معارفه صرف نظر کردیم. سرپرست توضیحاتی از پیمایش روز دادند. سپس در جهت شمال تا رسیدن به دره بالادست و گردنه آن ادامه مسیر دادیم. در بین راه استراحتی در یک گوسفند سرا و کنار چشمه و در گردنه داشتیم. باد نسبتا شدیدی در جهت جنوب به شمال باعث شده بود گرمای هوا محسوس نباشد. بعد از گردنه در امتداد شرق به حرکت ادامه دادیم ، بیشتر مسیر به صورت تراورس و با استفاده از راه های مال رو بودو پاکوب مشخصی وجود نداشت.در بالادست قله تشکوه خودنمایی میکرد.در جهت شمال جنگل های منطقه سیاهکل، اتاقور و مسیری که قبلا در پاییز آن را پیمایش کرده بوودیم خودنمایی میکرد.ساعت یک بعد از برداشتن آب از چشمه گوسفندسرای چامبور در زیر درختان به صرف ناهار و استراحت پرداختیم. ساعت 3:30 مجددا در امتداد شرق به حرکت خود ادامه دادیم. در میان راه خنده بود و عشق و زیبایی دیدن دشت هایی بکر و اسب های آزاد و حیوانات اهلی و گله های گوسفند زیبایی را دوچندان میکرد.در بین راه از دو و سه رودخانه فصلی که حاصل از آب شدن برف چالهای بالادست بود عبور کردیم. به علت وجود گوسفند سرا در بالادست مسیر از آب آنها استفاده نکردیم. در بین راه به رودخانه ای رسیدیم که به گفته سرپرست کمی استراحت کرده و پاهای خود را در آب گوارا قرار دادیم، اندکی آب بازی و شیطنت بود تا گرمای آزار دهنده مسیر را فراموش کنیم. سپس به مسیر خود ادامه دادیم و در بین راه یکی از همنوردان کم تجربه دچار خستگی و گرفتگی عضلانی شد که با درایت سرپرست و تیم امداد فرد مذکور ریکاوری و در پی تیم به راه افتاد. بخشی از مسیر به صورت سنگلاخ و با شیب تند بود که از آن با احتیاط گذر کردیم. بعد از آن و قبل از گوسفند سرای سنگبون به علت خستگی تیم و تاریک شدن هوا و بکر بودن مسیر در یک محیط هموار، در نزدیکی چشمه کم آبی مجبور به برپایی کمپ شدیم.

اطلاعات فنی و پیمایش روز اول: مسافت پیموده شده 12 کیلومتر، جمع صعودها 966 متر، جمع فرودها 558 متر، بیشترین ارتفاع 2029 متر، کمترین ارتفاع 1537 متر، سرعت متوسط 1.6 کیلومتر

روز دوم

ساعت هفت بیدار باش بود و با خوردن صبحانه و جمع کردن کمپ حرکت خود را در جهت شرق ادامه دادیم. در راه درختان و دشت بیشتر و بیشتر و دیدن مناظر بکر لذت بخش تر میشد. به گوسفند سرای سنگبن رسیدیم بطری های خود را اب کرده و به عکس یادگاری با افراد مهربان ییلاق اتاقور گرفتیم. سپس راه خود را به سمت شرق ادامه داده و از اینجا به بعد پاکوب صعود به قله تشکوه از خصیل دشت پیش رویمان بود. از رفتن به چاکدشت صرفنظر کردیم و با استفاده از این پاکوب خودمان را به خصیل دشت رساندیم. کافه آنجا به علت مرمت تعطیل بود لذا محلی برای استراحت نیافتیم، اقیانوس ابر در کل مسیر خودنمایی میکرد و بعد از خصیل دشت در سمت چپ جاده و با کاهش ارتفاع وارد گوسفند سرای آخر کار شدیم و با کسب اجازه از محلی ها در باغ درختان گردو بساط ناهار را پهن کردیم. به لطف زن و شوهر مهربانی که در آنجا بودند، از آب خوردن و سرویس بهداشتی و مواد شوینده و منظره زیبا، ابرها در محیطی خنک، بهرهمند شدیم. مقداری ماست و پنیر تهیه کردیم و بعد از خوردن غذا یک ساعت و نیم استراحت کردیم. سپس با خداحافظی از میزبانمان جاده خاکی خصیل دشت  به هالی دشت را در جهت شمال شرق ادامه دادیم. در این راه استراحت هایی خوب زیر سایه انبوه درختان با رقص و پایکوبی داشتیم که مه آن را جذاب تر و هیجان انگیز تر میکرد.جاده خاکی تا.کلان سرا را ادامه دادیم ، سپس با تمام شده جاده خاکی، با استفاده از پاکوب، به سمت کلبه آسمان سرا، رفتیم. دربین راه به تعدادی موتورسوار برخوردیم. درآسمان سرا استراحت کرده، ولی از چشمه پایین کلبه به علت کمی حجم آب استفاده نکردیم. پس از دویست متر کاهش ارتفاع به یک گردنه سرسبز رسیدیم، که در بالاسر آن گوسفند سرای عمو حجت قرار داشت. کمپ روز دوم را در آنجا برقرار کردیم و از چشمه محل، آب تهیه کردیم. مقدار زیادی شیر از عمو حجت گرفته شد و در کنار آتش آن را جوشاندیم. محل کمپ گهگاه پر از مه میشد و خنکای خاص و دلنشینی داشت. دیدن ماه کامل بر زیباییهای کمپ افزوده بود و بازار چای آتشی و رقص و خنده و عکاسی گرم بود و تا پاسی از شب ادامه داشت.

اطلاعات فنی و پیمایش روز دوم: مسافت پیموده شده 15 کیلومتر، مجموع صعودها 551 متر، مجموع فرودها 1050 متر، بیشترین ارتفاع 2016 متر، کمترین ارتفاع1361 متر، متوسط سرعت 2 کیلومتر

روز سوم

ساعت هفت بیدار شدیم و با خوردن صبحانه و جمع کردن کمپ به آخرین روز خود پرداختیم. ساعت 8:40 دقیقه پیمایش خود را در جهت شمال شرق و با استفاده از پاکوب ادامه دادیم. همچنان انبوه درختان بود و مه و زیبایی های مسیری بکر. در طول مسیر پاکوب ها به چند شاخه تقسیم میشدند، مناسب تر آن است از پاکوبی استفاده شود که به خط الراس منطقه منتهی میگردد. قوی ترین پاکوب این منطقه به طرف دره و روستای طارم سرا میرود که ممکن است با کاهش ارتفاع، موجب سردرگمی تیم در رسیدن به، پایان کار در منطقه املش گردد. با استفاده از یک یال مناسب، از پاکوب طارم سرا، خود را، به خط الراس رساندیم. سپس، بعد از پیمایش پنج کیلومتر از محل کمپ، در بلندترین نقطه خطالراس، میبایستی، از شیب نسبتا تندی در محیطی بکر، فرود برویم. قبل از رسیدن به بلندترین نقطه، در سمت چپ پاکوب تیم سرپرستی، پاکوبی مناسب یافت. که ما را به یال های کم شیب مسیر ترک هدایت میکرد. با استفاده از آنها، مسیرمان را عوض کردیم و در جهت شمال، اقدام به فرود نمودیم. پاکوب بسیار مناسبی بود. مسیر روز سوم به مسیر عتیقه معروف است. زیرا در قرون گذشته یافته های باستانی منطقه دیلمان، از این مسیر جهت فروش به منطقه بزکویه منتقل میشد.( بنابر قول محللی ها) ساعت ها در میان درختان و مه زیبا با هوایی مطبوع پیمایش کردیم. پاکوب های فراوانی وجود دارد. عدم اگاهی به مسیر یابی ممکن است تیم را دچار چالش کند. چون مسیر قبلا توسط سرپرست طراحی و چک شده بود، با انطباق آن و پاکوب به درستی به پایان کار رسیدیم. در بین راه از مناظر لذت بردیم و تا میتوانستیم استراحت کردیم. در یک محیط غرق در مه و زیبایی به صرف ناهار پرداختیم، تا محل ناهار چشمه آبی وجود نداشت. بعد از ناهار و استراحت، از میان سنگ های گرد خزه بسته، و درختان آرمیده به روی آنها با خوردن توت فرنگی های وحشی، ادامه مسیر دادیم. تا به جاده خاکی روستای شیر دره برسیم. در بین راه، اهالی با تعجب، از مسیر طی شده، میپرسیدند. برخی باور نداشتند امکان پیمایش از دیلمان به آنجا وجود دارد. به جاده آسفالته رسیدیم، و به راه خود به سمت کارخانه چای نوبر، که اتوبوسمان در آن به انتظارمان بود حرکت میکردیم. تعدادی از بچه ها، با یک وسیله خود را به اتوبوس رساندند و با هماهنگی سرپرست اتوبوس به بالای گردنه آمد. زباله هایمان را که در این چند روز حمل میکردیم، یکجا جمع کردیم.سوار بر اتوبوس به سمت املش و سیاهکل ادامه مسیر دادیم. در ابتدای جاده سیاهکل با دو همنوردی که از تکاب امده بودند، خداحافظی کردیم. در پلیس راه لولمان مقداری آب و مواد غذایی تهیه کردیم، در شهر لولمان نان و پنیر و گوجه و خیار، به لطف آقای غلامرضایی ، تهیه کردیم. سپس، آنها را شسته و با استفاده از ظروف یکبار مصرف بین همنوردان، تقسیم کردیم. با توجه به گسترش و شیوع بیماری کرونا، در هیچ شهری جهت، رفتن به رستوران توقف نکردیم. ساعت 2:30 دقیقه بامداد شنبه، در مقابل دفتر باشگاه این برنامه هیجان انگیز خاتمه یافت.

اطلاعات فن و پیمایش روز سوم: مسافت پیموده شده 12 کیلومتر، جمع صعود ها 554 متر، جمع فرودها، 1597 متر، بیشترین ارتفاع 1383 متر، کمترین ارتفاع 308 متر، متوسط سرعت 1.5 کیلومتر

منابع اطلاعات فنی و مقادیر با استفاده از نرم افزار ویورنجر میباشد.کل مسیر توسط سرپرست طراحی و با استفاده از جی پی اس موبایل، ناوبری شده است.