به نام خدا

گزارش برنامه صعود طرح سیمرغ قله های(  اورین و کمال )

برنامه اجرا شده توسط: باشگاه آسمان البرز
سرپرست برنامه : آقای فیروز رسولی
گزارش نویس : حمیرا جوادی
*****
در تاریخ یازدهم اردیبهشت 1401 تیم کوه نوردی باشگاه آسمان البرز در ساعت یازده و سی دقیقه شب کرج را به مقصد خوی ترک کرد.
قله اورین به ارتفاع 3702 متر واقع در آذربایجان غربی میاشد. در گویش محلی این قله به نام ) مال محمد داغ ( نامیده میشود. این قله در منتهی علیه غربی قشون شاه
اسماعیل در جنگ چالدران بوده است که آخرین کوه مرتفع ایران در مرز ترکیه میباشد، که با فاصله 15 کیلومتر از مرز قراردارد.چشمه های آب گرم در دامنه کوه و
سنگهای گدازه ای اطراف آن نشانگر این است که این کوه آتشفشانی خاموش است . این کوه دارای دوقله است به نامهای اورین کوچک به ارتقاع 3650 متر و اورین
بزرگ به ارتفاع 3702 متر میباشد. جالب است بدانید اورین به معنای ) مه و سفید ( است و این قله نیز به خاطر ارتفاع زیادش همیشه در مه غوطه ور است. برای
صعود به این قله زیبا باید به شهر مرند و روستای حصار رفت .البته به خاطر شرایط جغرافیایی این منطقه باید از هیئت کوهنوردی خوی برای ورود افراد مجوز گرفت ،
که خوشبختانه سرپرست عزیزمان از قبل هماهنگی الزم را انجام داده بود.
ما در روز دوشنبه دوازدهم اردیبشهت ساعت 8 صبح به شهر خوی رسیدیم و در آنجا به سرپرست و تعداد 5 نفر از همنوردانمان ملحق شدیم و از استقبال
گرم این عزیزان بهره مند شدیم . بعد از سوار شدن به ماشینهای سواری خوی را به قصد پناهگاه اورین ترک کردیم . بعد از گذشت ساعتی و طی مسافتی برای
استراحت و صرف صبحانه در ساعت  09:30 صبح به مدت 15 دقیقه در کنار جاده استراحت کردیم . همنوردهای عزیزمان با پذیرایی گرمشان لذت این برنامه را در
ابتدای سفرمان دوچندان نمودند.در کنار جاده کاروانسرای قدیمی کاهگلی که متروکه شده بود به چشم میخورد.به پیشنهاد دوستان چند عکس یادگاری با این بنای
قدیمی گرفتیم و سپس به مسیر خود ادامه دادیم . از روستاهای زیبا و سرسبز گذرکردیم ، جاده های زیبایی که فقط در رویا میتوان دید را به چشم خودمان در
واقعیت دیدیم و هزاران بار خداوند را شکر کردیم برای این همه زیبایی .خالصه بعد از مدتی به روستایی به نام ) بدالن ( رسیدیم و در آنجا خودروهای سواری را پارک
کرده و مجددا سوار بر وانت نیسان به سمت روستای حصار به راه افتادیم .
بعد از گذشتن از جاده ای بسیار زیبا و پر پیچ و خم که رشته کوههایش را در مه غرق کرده بود و نم باران در طول تمام مسیر جانمان را نوازش میداد و
صدای رودخانه پایین جاده در تمام طول مسیر نوازشگر گوشهایمان بود ، لذت کوهنوردی را چندین برابر کرده بود. باالخره بعد از طی 25 کیلومتر به روستای حصار
رسیدیم و همچنان هوا بارانی بود.از وانت نیسان پیاده شدیم و بعد ازطی مسافت ده دقیقه ای و گذشتن از یک شیب تند به پناهگاه اورین رسیدیم البته الزم به ذکر
است که در این برنامه بعلت وجود نیسان تا پناهگاه احتیاج به کوله کشی نیست . زیبایی طبیعت این روستا و غرق بودن پناهگاه در مه و دیدن درختان سربه فلک
کشیده تبریزی که با نوازش های نسیم به رقص درآمده بودند روح مان را نوازش میداد و از اعماق وجودمان نفس های عمیقی میکشدیم و خدارا را هزاران بار شکر
میگفتیم .
بعد از صرف ناهار و گپ و گفتگو با همنوردانمان به محوطه پناهگاه رفتیم و چند عکس یادگاری از زیبایی های طبیعت آنجا گرفتیم .این پناهگاه دارای امکاناتی از قبیل
برق و آب و کپسول گاز و اجاق گاز برای آشپزی و بخاری نفتی برزگ برای گرمایش و سه سالن مجزا با امکان پذیرش حدود یکصد کوهنورد میباشد همچنین پناهگاه
داردی نگهبان است و هیچ تیمی بدون مجوز از مرزبانی اجازه صعود ندارد . بعد از صرف شام در ساعت 9 شب همگی بخواب رفتیم و در صبح روز بعد 13 اردیبهشت
ساعت 4صبح همگی بیدارشدیم و پس از صرف صبحانه ای مختصر و برداشتن تجهیزات ساعت  05:15صبح از پناهگاه به سمت پای کاربه همراه 9 نفر از همنوردانمان
)4 نفر خانم و 5نفر آقا( خارج شدیم .شروع پیمایش ما در تاریکی بود و به همین علت مجبور به استفاده از هدالمپ شدیم. هوا سرد و مه آلود بود ، بارش باران از شب
قبل باعث گل شدن مسیر پیمایش شده بود .در طول مسیر پیمایش صدای رودخانه به گوش میرسید. بعد از گذشت یک ساعت پیمایش درشیب نسبتا تند هوا کم کم
روشن شد سپس جهت استراحت به دشت سرسبزی رسیدیم و برای15 دقیقه در آنجا بسر بردیم . بعد از استراحت به مسیر خود ادامه دادیم که دراین بین شاهــــد
حیواناتی از قبیل خوک بودیم.
هرچه به ارتفاعمان اضافه میشد ، هوا ابری تر و وزش باد شدید تر میشد. به پیشنهاد سرپرست سعی کردیم سرعت پیمایشمان را بیشتر کنیم تا زودتر به قله برسیم که
دچار کوالک نشویم . خالصه بعد از پیمایشی 4 ساعته در شرایط جوی نامساعد در ساعت  09:30 صبح موفق به صعود قله اورین شدیم و پس از گرفتن چند عکس
یادگاری به سرعت قله را برای فرود ترک کردیم و در ساعت 13 به پناهگاه اورین بارزگشتیم . بعد از صرف ناهار و کمی استراحت وسایلمان را جمع آوری کردیم و
همگی سوار وانت نیسان شدیم و پناهگاه را به قصد شهر مرند ترک کردیم .در طول مسیر همگی در مورد صعود پرچالش و پرهیجانمان صحبت میکردیم و خداقوت به
یکدیگر میگفتیم . بعد از رسیدن به روستا سوار ماشین های سواری شدیم و به سمت خانه باغ سرپرست عزیزمان جناب آقای رسولی حرکت کردیم . شب را منزل
ایشان سپری کردیم و فردا صبح ساعت 06:00 به تاریخ 14 اردیبهشت مرند را به قصد صعود قله کمال در آذربایجان شرقی ترک نمودیم .
قله کمال از مجموعه 17 قله کوهستان سهند میباشد و بخاطر مرتفع بودن این قله بلندترین قله نام گرفته است که افتخار سیمرغی این قله را بخود اختصاص داده
است . کوهستان سهند یکی از برزگترین و مهمترین برجستگیهای آذربایجان شرقی و از معروفترین کوههای آتش فشانی ایران است که در جنوب شهر تبریز و
جنوبشرقی اوجان ) بستان آباد( و شمال شهر مراغه در مرکز استان قرار گرفته است . قله کمال به ارتفاع 3707 متر بلندترین قله این استان است .
نام دیگر قله کمال در گویش محلی ) قوچ گلی ( میباشد. از باالی قله کمال چند قله دیگر را میتوان دید که واضح ترین آن ) دمرلی و جام ( میباشد. در دامنه قله
کمال برکه زیبایی را میتوان دید که البته بخاطر سرما و برف زیاد این برکه یخ زده بود .
در ساعت  08:30صبح به پای کار رسیدیم و از همان ابتدای حرکت وزش باد شدید کامال احساس میشد. هوای باالی قله مه آلود و ابری دیده میشد و جالب اینکه تمام

مسیر ما آفتابی بود ولی همچنان وزش بادشدید همراهمان بود . به تصمیمی سرپرست عزیزمان در ابتدای پای کار صبحانه مختصری میل کردیم و با قدرت و سرعت به
راه افتادیم . هرچه به دامنه قله نزدیکتر میشدیم ، وزش باد شدیدتر میشد طوری که برف ها را روی هوا رقصان کرده بود و به سر و صورتمان برخورد میکرد. تمام مسیر
پیمایشمان را مجبور به برف کوبی شدیم ، پاهایمان خسته و سرمای زیاد بدنمان را بی حس کرده بود . وزش باد شدید مانع از سرعت ما میشد . کوهستان با ما جدال
تن به تن داشت و سرسختی میکرد ولی ما استوار و محکم و با قدرت و انگیزه صعود دست از پیمایش و تالش برنداشتیم و به مسیر خود ادامه دادیم . در طول مسیر
صعود تابلوهایی دیده میشد که در فاصله ای چند متری از یکدیگر نصب شده بود که نشانگر مسیر قله و ارتفاع پیمایش شده بود . دیدن و گذشتن از این تابلوها برایمان
لذت بخش بود و باعث میشد امید بگیریم که به صعود قله نزدیکتر میشویم . بعد از گذشتن 3 ساعت پیمایش پرچالش در ساعت  11:30 موفق به صعود قله کمال
شدیم . لذت صعود سختی پیمایش را از جانمان به در کرد. بعلت شرایط جوی نامناسب روی قله فقط توانستیم چند عکس یادگاری بگیریم و بسرعت برای فرود قله را
ترک کردیم ، و بعد از  2/5 ساعت پیمایش راس ساعت 13 به پای کار رسیدیم و بعد از کمی استراحت و تعویض لباسهایمان سوار ماشین شده و به شهر تبریز
برگشیتم . در طول مسیر از لبنیات سنتی برای سوغاتی خرید کردیم . و به پیشنها د سرپرست عزیزیمان برای جایزه این صعود پر چالش خودمان را میهمان کبابی
سنتی مهاباد کردیم و بعد از صرف ناهار و گرفتن عکس یادگاری ساعت 18 تبریز را به مقصد کرج ترک کردیم .
سفر و صعود دلچسب به همراه همنوردان مهربان و به سرپرستی خوب استاد عزیزمان آقای فیروز رسولی با کلی خاطره و درس از چالشها به پایان رسید و ما در
ساعت 02:30 صبح پنجشنبه 15 اردیبهشت به کرج رسیدیم و از همنوردان جانمان خداحافظی کردیم.

اسامی همنوردان عزیز
1-خانم نسرین صابری 1 -آقای فیروز رسولی
2 -خانم حمیده دکترزاده 2 -آقای محمود شاه کرم
3 -خانم حمیرا جوادی 3-آقای اسماعیل سالمی
4 -خانم ساناز ترکمن 4-آقای عبدالرسول عبداهلل زا
5 -آقای علی محمد پور